Wszystkie przewodniki opisują go i zachęcają do odwiedzin. Mnie przekonała opinia koleżanki, która na liście cypryjskich atrakcji przy pozycji Avakas dodała wykrzyknik. Nie przesadzała. Wąwóz ten jest zdecydowanie miejscem, które należy zobaczyć na półwyspie Akamas, szczególnie dla osób lubiących odrobinę przygody.

Parking dostępny jest bezpośrednio przed wąwozem, w punkcie 34°55’13.8″N 32°20’16.2″E. Na jego terenie znajduje się toaleta oraz ujęcie wody. Małym, osobowym samochodem bez kłopotów można dojechać około 500 m bliżej, do rozwidlenia dróg przed restauracją Viklari (34°55’07.6″N 32°19’59.3″E). Trasę na mapie możesz zobaczyć na samym końcu artykułu. Początkującym kierowcom zalecam jednak pozostawienie samochodu na parkingu zaraz za stromym zjazdem, na którym kończy się asfaltowa nawierzchnia (34°54’40.3″N 32°19’46.0″E). Do wąwozu będziemy mieli stąd 2 km widokowego spaceru.

Droga dojazdowa do restauracji Viklari. Po prawej fragment miejsca parkingowego.

Pięciusetmetrowy odcinek drogi przed wejściem w wąwóz.

Wędrówka rozpoczyna się w oznakowanym miejscu obok parkingu. Początkowo podąża się wydeptaną ścieżką między najróżniejszymi gatunkami roślin. Przy wielu z nich znajdują się tablice informacyjne. Najbardziej cenioną jest centaurea akamantis, czyli endemiczny gatunek chabra występujący jedynie w dwóch miejscach na cypryjskim półwyspie Akamas, w tym w największej populacji właśnie w wąwozie Avakas.

Po drodze spotkać możemy sporą ilość jaszczurek odpoczywających na wygrzanych kamieniach, a w zacienionej i chłodniejszej przestrzeni między wysokimi nawet na 30 metrów ścianami wydrążonego przez potok wąwozu rozmaite pająki w gęsto uplecionych sieciach. Wśród bardziej dostępnych miejsc biegają lisy i zające, a nad głowami przy odrobinie szczęścia zauważymy m. in. sowy i orły. Punktem kulminacyjnym wąwozu, który pojawia się na większości zdjęć z tego miejsca jest olbrzymia skała wisząca kilkanaście metrów nad ziemią pomiędzy prawie złączającymi się ścianami.

Na trasie wędrówki znajduje się sporo kamieni, bloków skalnych, oczek wodnych, krzewów i drzew. Idziemy cały czas wzdłuż strumienia. Mistrzem ekwilibrystycznym nie trzeba być, ale spacer wymaga pewnej kondycji fizycznej. W niektórych miejscach przyda się pomoc drugiej osoby. Również z uwagi na ryzyko uderzenia przez spadające kamienie warto być tam z kimś.

Przed przybyciem zerknij na prognozę pogody. W przypadku opadów wycieczka może okazać się nie tylko mało przyjemna, ale także dość niebezpieczna. Strumień płynący wzdłuż przewężonych ścian wąwozu może szybko przybrać, a wówczas łatwo o upadek spowodowany podmyciem przez nurt wody czy poślizgnięciem na kamieniu. Zalecane obuwie to wodoodporne, trekkingowe sandały, choć również w pełnych butach w większości ciepłych, słonecznych dni będzie można przejść trasę bez konieczności ich późniejszego suszenia. Pamiętaj także o zabraniu ze sobą sporej ilości pitnej wody.

Ciekawostka na koniec. Widoczny na poniższym zdjęciu fragment skały z kolistymi zarysowaniami to wg zasłyszanej przeze mnie lekcji od dwójki spotkanych turystów dowód na charakterystyczne, koliste ruchy wypiętrzające podczas tutejszych procesów górotwórczych.

Przebieg trasy (4.1 km >):

Dojazd z Agios Georgios: