14 grudnia 2013 / 27 kwietnia 2015

Położony jest w sercu Muttrah, przy promenadzie biegnącej wokół portu morskiego Mina Qaboos. Jestem przekonany, że niejednemu odważnemu błądzącemu nocą po jego ciemnych, szumiących jedynie wiatrem zaułkach podskoczyłoby nie raz ciśnienie, a przestraszyłby nawet szmer kota przeskakującego z dachu na dach. Błądzić można, wydawałoby się, bez końca. Co prawda idąc jedynie główną aleją przejście całości zajmie nam 5 minut, ale boczne odnogi ciągną się po kilkaset metrów! Od poranka do wczesnowieczornych godzin panuje tu wszechobecny zgiełk. Tłumy ludzi przemierzają wąskimi i długimi ścieżkami tego niewątpliwie jednego z bardziej rozpoznawalnych miejsc Muscatu, a może i całego Omanu. Sporo tu oczywiście turystów, ale również ludności lokalnej – Omańczyków i przybyłych do Omanu w celach zarobkowych Pakistańczyków czy Hindusów. Dzięki temu nie jest kolejną atrakcją stworzoną jedynie dla uciechy turystów, a miejscem tętniącym prawdziwym życiem. Czegokolwiek nie zechciała/zechciałbyś kupić, na pewno znajdziesz to na souku w Muttrah. Tak wygląda tradycyjny, arabski targ.

12 grudnia 2013
W połowie drogi między Yiti, a Sifah znajduje się wioska Khayran (Khiran, Khairan), a w jej pobliżu największa na zachodnim wybrzeżu Omanu półotwarta zatoka (23°31’19” N, 58°43’27” E, http://www.alkhayran.com). Otoczona stromymi skałami i klifami gwarantuje niesamowite zdjęcia, ale nie tylko jest to raj dla fotografów. Często można spotkać tu wędkarzy, a głębokość 16 m czyni z tego miejsca także atrakcję dla płetwonurków. Zatoka służy jako siedlisko dla namorzyn, ponad 200 gatunków ryb, 40 rodzajów koralowców, a także ptaków czy żółwi. Dostać do niej można się drogą lądową lub wykupując wycieczkę statkiem. Wybierając drugi wariant mamy dodatkowo możliwość zaobserwowania licznych delfinów pływających w okolicy. Podróżując samochodem warto pokręcić się po okolicy, jak zresztą na terenie całego Omanu. Zbaczając nieco z ciekawości z trasy do Yiti odnalazłem ciekawy punkt widokowy (23°30’52” N, 58°44’31” E).

Oman, Bandar al Khiran

9 grudnia 2013
Wzdłuż drogi między Muscatem, a Sur znajduje się miejscowość o nazwie Fins. Zupełnym przypadkiem, oznaczając „płetwy” w języku angielskim jest ona jak najbardziej adekwatna do okolicy. Płetwy i maska to minimum, które powinieneś tu zabrać! Kilka kilometrów za miejscowością znajdziesz krystaliczną, turkusową wodę, piękne klify i białe plaże

Oman, Fins White Beach

11 grudnia 2013
Ras al Jinz (22°25’34” N, 59°49’37” E, http://www.rasaljinz-turtlereserve.com) znajduje się na wschodnim wybrzeżu Omanu, w pobliżu miejscowości Sur oraz Ras al Haad, najbardziej wysuniętej na wschód wioski omańskiej. Jeżeli chcecie jako pierwsi w tym kraju poczuć poranne promienie słońca na twarzy, możliwości do rozbicia namiotu jest sporo. Piaski tego regionu słyną jako miejsce lęgowe zielonych żółwi (Chylonia Mydas). Co roku pojawiają się tam ich tysiące, a nawet w okresie zimowym można co dzień ujrzeć kilka dorosłych, dorastających do 150 cm osobników i kilkanaście dopiero co wyklutych maleństw wielkości połowy dłoni. Dojrzałe płciowo samice ważące nawet pół tony wracają po kilkunastu latach do miejsca swojego urodzenia tylko po to, aby po pokonaniu kilkudziesięciu metrów mozolnej wędrówki przez piasek złożyć w wykopanych przez siebie dołach 5-centymetrowe jaja – efekt ok. dwumiesięcznej ciąży. Jednokrotnie składają ich 100-200 sztuk. Następnie przysypują piaskiem, aby chronić zarówno przed nadmiernym przegraniem, jak i drapieżnikami. Statystyki dla tego gatunku nie są optymistyczne – na 1000 złożonych jaj wiek dorosły osiągają 2-3 osobniki.

Oman, Ras al Jinz

10 grudnia 2013
Na terytorium Omanu znajdują się dwie pustynie – fragment największej piaszczystej pustyni świata Rub al Khali oraz ulokowana w północno-wschodniej części kraju Wahiba Sands (wjazd m. in. z miejscowości Al Raka: 22°24’29.6″N, 58°47’04.7″E). Obejmuje ona obszar 80×180 km, a powstała w okresie Czwartorzędu na skutek działania południowo-zachodniego monsunu i północnego pasatu. W zależności od typu wydm pustynia została podzielona na niską i wysoką Wahiba. Wydmy znajdujące się na północy osiągają do 100 m wysokości i układają się w charakterystyczne północno-południowe linie, widoczne bardzo wyraźnie na zdjęciach satelitarnych. Na terenie Wahiba Sands żyje obecnie ok. 3000 Beduinów, w tym m. in. plemię al Wahiba, od którego wywodzi się nazwa pustyni. Znaleźć można też kilka obozów, które nadają się na spędzenie nocy i doświadczenie wschodzącego w piaszczystym otoczeniu Słońca.

Oman, Wahiba Sands