9 grudnia 2013
Wzdłuż drogi między Muscatem, a Sur znajduje się miejscowość o nazwie Fins. Zupełnym przypadkiem, oznaczając „płetwy” w języku angielskim jest ona jak najbardziej adekwatna do okolicy. Płetwy i maska to minimum, które powinieneś tu zabrać! Kilka kilometrów za miejscowością znajdziesz krystaliczną, turkusową wodę, piękne klify i białe plaże…
11 grudnia 2013
Ras al Jinz (22°25’34” N, 59°49’37” E, http://www.rasaljinz-turtlereserve.com) znajduje się na wschodnim wybrzeżu Omanu, w pobliżu miejscowości Sur oraz Ras al Haad, najbardziej wysuniętej na wschód wioski omańskiej. Jeżeli chcecie jako pierwsi w tym kraju poczuć poranne promienie słońca na twarzy, możliwości do rozbicia namiotu jest sporo. Piaski tego regionu słyną jako miejsce lęgowe zielonych żółwi (Chylonia Mydas). Co roku pojawiają się tam ich tysiące, a nawet w okresie zimowym można co dzień ujrzeć kilka dorosłych, dorastających do 150 cm osobników i kilkanaście dopiero co wyklutych maleństw wielkości połowy dłoni. Dojrzałe płciowo samice ważące nawet pół tony wracają po kilkunastu latach do miejsca swojego urodzenia tylko po to, aby po pokonaniu kilkudziesięciu metrów mozolnej wędrówki przez piasek złożyć w wykopanych przez siebie dołach 5-centymetrowe jaja – efekt ok. dwumiesięcznej ciąży. Jednokrotnie składają ich 100-200 sztuk. Następnie przysypują piaskiem, aby chronić zarówno przed nadmiernym przegraniem, jak i drapieżnikami. Statystyki dla tego gatunku nie są optymistyczne – na 1000 złożonych jaj wiek dorosły osiągają 2-3 osobniki.
10 grudnia 2013
Na terytorium Omanu znajdują się dwie pustynie – fragment największej piaszczystej pustyni świata Rub al Khali oraz ulokowana w północno-wschodniej części kraju Wahiba Sands (wjazd m. in. z miejscowości Al Raka: 22°24’29.6″N, 58°47’04.7″E). Obejmuje ona obszar 80×180 km, a powstała w okresie Czwartorzędu na skutek działania południowo-zachodniego monsunu i północnego pasatu. W zależności od typu wydm pustynia została podzielona na niską i wysoką Wahiba. Wydmy znajdujące się na północy osiągają do 100 m wysokości i układają się w charakterystyczne północno-południowe linie, widoczne bardzo wyraźnie na zdjęciach satelitarnych. Na terenie Wahiba Sands żyje obecnie ok. 3000 Beduinów, w tym m. in. plemię al Wahiba, od którego wywodzi się nazwa pustyni. Znaleźć można też kilka obozów, które nadają się na spędzenie nocy i doświadczenie wschodzącego w piaszczystym otoczeniu Słońca.
17 grudnia 2013
Ponad 3/4 obywateli Omanu to charydżyci, a dokładniej mówiąc członkowie jedynego przetrwałego do dnia dzisiejszego, najbardziej umiarkowanego nurtu w obrębie charydżyzmu – ibadytyzmu. Między innymi to sprawia, że innowiercy traktowani są bardzo przyjaźnie. Dzięki temu na terenie Omanu ani przez moment nie poczułem jakiegokolwiek zagrożenia, a moje odczucia były wręcz przeciwne. Otwartość i chęć pomocy Omańczyków daje się zauważyć na każdym kroku.
Przed planowanym dość dalekim wyjazdem fotograficznym zdecydowałem się kupić wszystko to, czego braku w plecaku mógłbym później żałować. Wśród takich przedmiotów znalazł się także szary filtr o wysokim współczynniku tłumienia dla uzyskania efektu rozmycia ruchu chmur i wygładzenia powierzchni wody. Z metadanych swoich zdjęć odczytałem z jakimi parametrami wykonuję je najczęściej o różnych porach dnia. Na tej podstawie obliczyłem wartość tłumienia konieczną dla uzyskania pożądanego efektu (naświetlanie ok. 60 sekund z zapasem regulowanym przesłoną). Zdecydowana większość używanych przeze mnie obiektywów posiada mocowanie filtrów o średnicy 77 mm, dlatego takiego rozmiaru poszukiwałem. Wśród producentów, którzy oferują gęste filtry szare znaleźli się m. in. B+W NDx1000 , Heliopan NDx1000 (400 zł), NiSi NDx1000 (390 zł), Hoya NDx400 (230 zł) i nowość uznanego producenta statywów, firmy Benro (model SD NDx1000 180 zł). Chęć przesiadki na system Cokin Z uwzględnił w założeniach jeszcze produkty takie jak HiTech NDx1000 (400 zł) i Lee Big Stopper (700 zł). Czasu do wyjazdu było jeszcze trochę, postanowiłem więc sprawdzić atrakcyjną cenowo nowość i ostatecznie wybór padł na Benro.
1 września 2013
Najwyższym szczytem Gór Bardzkich jest Kłodzka Góra. Położona, jak nietrudno się domyśleć w bezpośredniej bliskości miasta Kłodzko zalicza się w poczet Korony Gór Polski. Będąc w pobliżu, podczas zwiedzania Gór Stołowych, grzechem byłoby nie zajrzeć i tu. Półtorej godziny szybkiego marszu i jesteśmy na górze. Drogę uprzyjemniły ogromne ilości krzewów jeżynowych z akurat dojrzewającymi owocami.
